Formy normatywne on,ona Wiele osób niebinarnych, ze względu na ograniczenia polszczyzny lub po prostu dlatego, że tak im bardziej pasuje, decyduje się zwyczajnie używać form „on” lub „ona” – czy to zgodnie z ich płcią przypisaną przy urodzeniu, czy przeciwnie. Nie ujmuje to im niebinarności! Zaimki ≠ płeć.
Formy nijakie ono,ono/jej,ono/jejgo,ono/jeno,ono/jenu,vono,ono/eno Ze względu na użycie już istniejącego w polszczyźnie rodzaju nijakiego jest to jedna z najczęściej używanych oraz łatwych do zrozumienia opcji. Formy takie jak „zrobiłom” czy „poszłoś”, choć <a href="http://www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=317:byom-byo&catid=44&Itemid=208" target="_blank" rel="noopener">poprawne gramatycznie</a>, dopiero od niedawna są szerzej używane, i dla wielu brzmią infantylnie, dehumanizująco (póki nie zostaną znormalizowane). W odmianie wiele form nijakich jest tożsamych z męskimi, dlatego niektóre osoby wolą używać zmodyfikowanych wariantów wykorzystujących inne zaimki przy zachowaniu nijakiej koniugacji czasowników.
Dukaizmy onu,onu/jejo,ne Neologiczne formy stworzone oryginalnie dla <a href="https://pl.wikipedia.org/wiki/Perfekcyjna_niedoskona%C5%82o%C5%9B%C4%87" target="_blank" rel="noopener">powieści fantastycznych</a>. Choć system dukaizmów jest spójny i analogiczny do form normatywnych, to dla nieznaznajomionych brzmi obco. Jest to jedna z najczęściej wybieranych opcji. Niektóre osoby używają też zmodyfikowanych wariantów wykorzystujących inne zaimki w części przypadków przy zachowaniu dukajowskiej koniugacji czasowników.
Formy mnogie oni,one,oni/e,ona/ich,ony,onie Normatywne formy mnogie mogą być używane do opisu pojedynczej osoby, w tym jako dosłowne tłumaczenie angielskiego „they/them”. Są poprawne i bez tworzenia neogramatyki, a ich zamysł jest łatwy do zrozumienia dla osób znających angielski odpowiednik, aczkolwiek dla wielu jest to dezorientujące. Używanie ich wciąż wymaga wyboru między zgenderyzowanymi wersjami („oni” lub „one”). Nienormatywne formy mnogie mogą służyć nie tylko do opisu pojedynczych osób, ale również grup mieszanych lub o nieznanej płci.
Formy ze znakiem zastępującym onæ,on/a,onx,on_,on*,onø Formy te używają placeholderów / znaków zastępujących w miejscu różnic między wersją męską a żeńską. Są przydatne w piśmie, ale ciężkie lub niemożliwe do wymówienia. Intencja jest łatwa do zrozumienia. Często są też używane w zwrotach do grupy osób lub osoby o nieznanej płci.
