diff --git a/locale/pl/pronouns/pronouns.tsv b/locale/pl/pronouns/pronouns.tsv index 3bc4d93a..85cbeb92 100644 --- a/locale/pl/pronouns/pronouns.tsv +++ b/locale/pl/pronouns/pronouns.tsv @@ -22,6 +22,6 @@ on/a,on/a/jego/jej Formy z ukośnikiem TRUE on/a jego/jej niego/niej mu/jej go/j onx,onx/jex Formy z iksem FALSE onx jex nix jex jex nix nix x x kx x x x x ę szł o panx FALSE FALSE FALSE on_,on_/je_ Formy z podkreślnikiem FALSE on_ je_ ni_ je_ je_ ni_ ni_ _ _ k_ _ _ _ _ _ sz_ł _ pan_ FALSE FALSE FALSE on*,on*/je* Formy z gwiazdką FALSE on* je* ni* je* je* ni* ni* * * k* * * * * * sz*ł * pan* FALSE FALSE FALSE -onø,onø/jenø Formy z samogłoską nosową FALSE onø|ˈɔ̃nø jenø|jɛ̃nø nienø|ɲɛnø nø|nø nø|nø nøm|nøm nøm|nøm ø|ø ø|ø kø|kø ø|ø ø|ø ø|ø ø|ø ę szł o panø|panø FALSE FALSE TRUE Formy te używają samogłoski nosowej {https://pl.wikipedia.org/wiki/ø=„ø”}, która występowała w pisowni polszczyzny od XII do XV wieku, i została zastąpiona przez „ą” i „ę”. Miała zatem zastosowanie dosyć zbliżone do obecnego w powyższych formach. +onø,onø/jenø Formy z samogłoską nosową FALSE onø|ˈɔ̃.nãw̃ jenø|ˈjɛ̃.nãw̃ nienø|ˈɲɛ̃.nãw̃ nø|nãw̃ nø|nãw̃ nøm|nãm nøm|nãm ø|ãw̃ ø|ãw̃ kø|kãw̃ ø|ãw̃ ø|ãw̃ ø|ã ø|ãw̃ ę szł o panø|panãw̃ FALSE FALSE TRUE Formy te używają samogłoski nosowej {https://pl.wikipedia.org/wiki/ø=„ø”}, która występowała w pisowni polszczyzny od XII do XV wieku, i była wymawiana jako „a” nosowe. Kształt litery - przekreślenie - oznacza również sprzeciw wobec binarnego rodzaju gramatycznego ony/jegy Neozaimki ony/jegy FALSE ony jegy nien ny gy niemy niemy y y ky y y y o ą szł ó pany FALSE FALSE TRUE "Formy stworzone przez {https://twitter.com/doblinka/status/1310940748309766145=@doblinka}." -'n','n,'n'/je',’n’,’n,’n’/je’ Formy z apostrofem FALSE ’n’ je’ nie’ je’ je’ ni’ ni’ ’ ’ k’ ’ ’ ’ e sze ó pa' FALSE FALSE FALSE Forma stworzona przez Grzegorza Gajka na potrzeby tłumaczenia opowiadania Bogi Takács „Społeczny wizerunek policji”, jako odpowiednik użytych w oryginale {https://en.pronouns.page/e=zaimków Spivaka}. Cytując tłumacza: „Jako że nie udało mi się znaleźć satysfakcjonującego gotowego rozwiązania, postanowiłem stworzyć własną propozycję, bazującą na tropie anglosaskim. Usunąłem więc determinanty rodzaju, a ich nieobecność zaznaczyłem – dla większej przejrzystości graficznej – apostrofami, które w języku mówionym mogłyby też sygnalizować wzdłużenie ostatniej samogłoski. Tym sposobem on/ona zmieniło się w 'n' (wymawiane n), jego/jej w je' (wymawiane jee) itd. Podobnie z czasownikami, np. poszedłem/poszłam zmieniło się w posze'm (wymawiane poszeem), poszedł/poszła w posze' (wymawiane poszee) itd.” +'n','n,'n'/je',’n’,’n,’n’/je’ Formy z apostrofem FALSE ’n’ je’ nie’ je’ je’ ni’ ni’ ’ ’ k’ ’ ’ ’ e ą sze ó pa' FALSE FALSE FALSE Forma stworzona przez Grzegorza Gajka na potrzeby tłumaczenia opowiadania Bogi Takács „Społeczny wizerunek policji”, jako odpowiednik użytych w oryginale {https://en.pronouns.page/e=zaimków Spivaka}. Cytując tłumacza: „Jako że nie udało mi się znaleźć satysfakcjonującego gotowego rozwiązania, postanowiłem stworzyć własną propozycję, bazującą na tropie anglosaskim. Usunąłem więc determinanty rodzaju, a ich nieobecność zaznaczyłem – dla większej przejrzystości graficznej – apostrofami, które w języku mówionym mogłyby też sygnalizować wzdłużenie ostatniej samogłoski. Tym sposobem on/ona zmieniło się w 'n' (wymawiane n), jego/jej w je' (wymawiane jee) itd. Podobnie z czasownikami, np. poszedłem/poszłam zmieniło się w posze'm (wymawiane poszeem), poszedł/poszła w posze' (wymawiane poszee) itd.”